ولادت امام رضا(ع) بر همگان مبارک
امام رضا (ع) فرمودند :
مَـن فـَرَّجَ عَن مُـومِـنٍ فَـرَّجَ الله عَن قَلبه یـَومَ القِیامَةِ
هر کس اندوه و مشکلى را از مومنى بر طرف نماید خداوند در روز قیامت انـدوه را از قلبش بر طرف سازد.
اصول کافى(ط-الاسلامیه)، ج 2، ص 200
جهت دریافت پوستر در ابعاد اصلی از سرور پرتال جامع آستان قدس رضوی اینجا کلیک کنید
رَبِّ اجْعَلْنِی مُقِیمَ الصَّلَاةِ وَمِنْ ذُرِّیَّتِی رَبَّنَا وَتَقَبَّلْ دُعَاءِ
« پروردگارا مرا برپادارنده نماز قرار ده و از فرزندان من نیز و دعاى مرا بپذیر »
سوره ابراهیم آیه 40
دعا و مناجات، نوعی توسل عاشقانه به معشوق و پیوستن موجودی کوچک و ناتوان به وجودی بی نهایت بزرگ و تواناست.
آدمی به هنگام دعا ـ که همچون گدایی بینوا، دست نیاز به درگاه کریم بی نیاز دراز می کند ـ به حقیقت وجودی خویش نزدیک می شود. انسان وقتی خود را تهی دست و بینوا، رانده و از همه جا مانده، حقیر و فقیر، خوار و زبون و بیچاره و بی پناه دید، حقیقت هستی او ـ که پرتوی از هستی مطلق خداوند است ـ برایش هویدا می گردد و با احساس بستگی و پیوند با حق و نیازمندی به او، حال و شوری وصف ناشدنی پیدا می کند.
بنده در حال دعا و مناجات، چنان غرق لذت می شود که پستی و زبونی خویش را فراموش می کند و
