با سلام خدمت شما همراهان عزیز و ارجمند
فعالیت های ما ، پس از مدتی تقریبا طولانی ، از امروز دوباره آغاز شده است.
در این آغاز دوباره ، تلاش می کنیم تا بتوانیم اطلاعاتی را در اختیار شما قرار دهیم تا برای شما مثمر ثمر واقع شود .
حبیبه یا فاطمه یکی از جدّه های سید بن طاووس و مادر رضاعی امام صادق(ع) بود. وقتی منصور دوانیقی به مدینه لشکرکشی، عده ای را کشته و عده ای را به اسارت برد و آنان را با غل و زنجیر در زندانی تاریک حبس کرد.داوود نیز در میان این اسیران بود.فاطمه،خبری از فرزندش نداشت و پیوسته مشغول دعا و تضرع بود.از صلحا و نیکان طلب دعا می کرد؛ ولی اجابت نمی شد.هر روز خبری از فرزندش می آوردند بر مصیبت و غم او تازه و بیشتر افزوده می شد.
روزی امام صادق(ع) بیمار شد، ام داوود به عیادت ایشان رفت و از ایشان طلب دعا کرد.حضرت دعایی را به ایشان تعلیم داد و فرمود:
