دهه کرامت بر همگان مبارک باد
طاووس فقیه نقل کرده است: امام سجاد علیه السلام از سر شب تا سحرگاه به عبادت می پرداخت، آن گاه رو به آسمان می کرد و با صدای بلند گریه و مناجات می کرد. گاهی به خود می گفت: وای بر من! هر چه از عمرم می گذرد، گناهانم زیاد می شود و توبه نمی کنم. آیا وقت آن نرسیده است که از پروردگارم حیا کنم؟ و گاهی نیز به خدا عرض می کرد: «خدایا! آیا واقعا مرا به خاطر گناهانم می سوزانی؟ پس امید و محبتم به تو چه می شود؟ خدایا! چنان
ای بار خدایا! صلوات ده بر محمد و آل محمد، و رحمت کن بر من چون منقطع گردد از این جهان نشان من، و محو شود از مخلوقات یاد من، و گردم من از جمله فراموشان.
خداوندا! درمانده ساخت مرا گناهان من، و بریده ساخت گفتار مرا که هیچ حجّتی نماند مرا و هیچ عذری. پس منم اقرار کننده بر گناه خود؛ اعتراف کننده به بدی کردن خود؛ اسیر کرده به جُرم خود؛ گرو کرده به کردار خود؛ واقع شده در دریاهای خطای خود؛ حیران و سرگشته از راه راست خود؛ بریده شده به خود و رحمت کن بر من به رحمت خود، و درگذر از من به آمرزش خود.
در شب های قدر این بنده ی حقیر را از دعای خیر خود محروم نفرمایید.
جهت دریافت عکس در ابعاد اصلی اینجا کلیک کنید.
